Frå Ljosland til Haukeliseter i flatt lys, lavande snø, strålande sol og heftig vind

No sit me endeleg på Haukeliseter Fjellstove og er rett nøgde med å ha kome så langt! Me kom fram i går kveld og fekk servert kjøttkaker og pils, stor stas, stemninga var munter. I dag fekk me besøk av Elise som var så snill og køyrde oss til Åmot City (takk til Lene og Jacob for lån av bil) der me fekk tak i naudsynt proviant og manglande utstyr. Der møtte me på den lokale heltinna Elin som blei med oss opp til Haukeliseter. Veldig triveleg å treffe på kjentfolk!

Etappa hit har vore utruleg fin, men seig og krevjande. Me har vorte utfordra av vêr og føre, og me har testa orienteringskunnskapen vår. Etter tre dagar på ski kom me oss til Håhellerhytta. Der måtte me inn å turke utstyr etter ei mild natt med regn. Her vart me sitjande vêrfast i tre dagar på grunn av stiv kuling. Då fekk me jobba med pensum og spelt mange runder Yatzy.

Då vinden løya gjekk me vidare og me fekk endeleg slukt nokre kilometer. Det var godt å verkeleg kome i gang. Randi fekk vondt i akillesar, men vidunderpiller og gode råd om helkappar ser ut til å løyse problemet.

Det har vore varierande terreng, småkuppert og mykje ned i dalar og opp på høgfjellet. Det flate lyset har ført til at det har vore vanskeleg å sleppe seg ut for bakkane og me hugsar berre motbakkane. Fyrste etappe gjekk veldig fint på alle måtar sjølv om det tok ein del meir tid enn venta. No ser me verkeleg fram til Hardangervidda etter ein herleg kviledag her på Haukeliseter.

Me er så heldige som får leve turlivet, me kosar oss!